روشنایی های شهر

آورده است چشم سیاهت یقین به منهم آفرین به چشم تو هم آفرین به منمن ناگزیر سوختنم چون که زل زده‌ستخورشید تیزچشم تو با ذره‌بین به منبر سینه‌ام گذار سرت را که حس کنمنازل شده‌ست سوره‌ای از کفر و دین به منیاران راستین مرا می‌دهد نشاناین مارهای سرزده از آستین به منتا دست من به حلقه‌ی زلفت مزین استانگار داده است سلیمان نگین به منمحدوده‌ی قلمرو من چین زلف توستاز عرش تا به فرش رسیده‌ست این به منجغرافیای کوچک من بازوان توستای کاش تنگ‌تر شود این سرزمین به منعلیرضا بدیع روشنایی های شهر...